insp. Bronisław Ludwikowski
Komendant Wojewódzki PP w Kielcach w latach 1927 - 1931
-
insp. Bronisław Ludwikowski -
Legitymacja służbowa insp. Bronisława Ludwikowskiego
Urodził się 13 sierpnia 1887 roku. Po ukończeniu szkoły powszechnej i niższego gimnazjum w 1904 r. podjął naukę w Seminarium Nauczycielskim w Stanisławowie. W 1908 r. zdał maturę i pojął pracę nauczyciela w szkole powszechnej w Kozłowie, powiat brzeżański. W sierpniu 1914 r. w ramach mobilizacji został wcielony do armii austriackiej. Po odzyskaniu niepodległości został przyjęty dekretem z 16 stycznia 1919 r. do Wojska Polskiego. W lipcu 1919 r. na własną prośbę został zwolniony z czynnej służby wojskowej. Rezygnacja ta spowodowana była chęcią pracy w Policji Państwowej. Służbę w Policji Państwowej rozpoczął w stopniu komisarza. Od sierpnia 1919 r. do końca 1922 r. pełnił obowiązki oficera inspekcyjnego I okręgu warszawskiego PP. W listopadzie 1922 r. awansował na podinspektora PP. 7 grudnia 1922 r. objął funkcję komendanta PP XV okręgu nowogrodzkiego.
W listopadzie 1924 r. został przeniesiony na stanowisko komendanta wojewódzkiego XIV okręgu poleskiego PP. Na tym stanowisku pracował do 1927 r., kiedy to otrzymał nominację na komendanta wojewódzkiego III okręgu PP w Kielcach. 1 stycznia 1931 r. został awansowany na inspektora policji. W tym też roku przeszedł na emeryturę. Po przejściu w stan spoczynku na stałe pozostał w Kielcach. We wrześniu 1939 r. ewakuował się na wschód, dotarł do miejscowości Równe na Wołyniu. Tam został pod koniec 1939 r. aresztowany przez NKWD, a następnie zamordowany przez sowieckie służby. Za całokształt służby był odznaczony m.in. Złotym i Brązowym Krzyżem Zasługi.
źródło: APK, SPK I, sygn. 965;
M. Gajewski, Bracia Bronisław i Wiktor Ludwikowscy – inspektorzy Policji Państwowej II Rzeczpospolitej, „Zeszyt Naukowy Muzeum Wojska” Białystok 2000, z. 14, s. 163-167.